Aktualności

Kontynuując temat rewolucji w polskim kodeksie spółek handlowych, chcielibyśmy zasygnalizować kwestie związane z ustanowieniem w prostej spółce akcyjnej rady dyrektorów.

Rada dyrektorów, jako organ spółki, jest w polskim prawie handlowym zupełną nowością.

Chociaż z językowego punktu widzenia słowo „rada” zdaje się narzucać partycypację kolegialną, to art. 300 (73) § 2 daje możliwość obsadzenia organu jednoosobowo.

Wszyscy dyrektorzy są obowiązani i uprawnieni do wspólnego prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki lub regulamin rady dyrektorów stanowią inaczej. Prawa dyrektora do reprezentowania spółki nie można ograniczyć ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich.

Uchwały rady dyrektorów wymaga w szczególności:
1) podejmowanie decyzji o strategicznym znaczeniu dla spółki;
2) ustalanie rocznych i wieloletnich planów biznesowych;
3) ustalenie struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa spółki i ukształtowanie
podstawowych funkcji związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Co specyficzne dla regulacji prostej spółki akcyjnej, wyróżnia ona dwa typy dyrektorów: „dyrektorów wykonawczych” wykonujących czynności prowadzenia przedsiębiorstwa spółki, a także „dyrektorów niewykonawczych” sprawujących stały nadzór nad prowadzeniem spraw spółki.

W celu wykonywania czynności prowadzenia przedsiębiorstwa spółki może zostać powołany komitet wykonawczy, w którego skład wchodzą wyłącznie dyrektorzy wykonawczy.

Natomiast każdy dyrektor niewykonawczy może badać wszystkie dokumenty spółki, żądać od dyrektorów i pracowników spółki sprawozdań i wyjaśnień.

W najbliższych tygodniach będziemy przedstawiali dalsze informacje o nowelizacji, która ma wejść w życie już 1 marca 2020 roku.

Dnia 13 czerwca 2019 r. Sejm uchwalił ustawę, wprowadzającą nowy typ spółki.
Prosta spółka akcyjna – bo o niej mowa – ma być odpowiedzią na potrzeby rynku. W szczególności ma być rozwiązaniem optymalnym dla startupów.

W ocenie prawników naszej kancelarii, będzie to również interesujące rozwiązanie dla podmiotów zagranicznych rozpoczynających biznes w Polsce.

Prosta spółka akcyjna będzie trzecią spółką kapitałową w polskim systemie prawnym – obok spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej.

Minimalny kapitał zakładowy tego rodzaju spółki to zaledwie 1 PLN (!), a formalności związane z jej założeniem zostały zminimalizowane.

Przepisy przewidują możliwość wykorzystania elektronicznego wzorca umowy spółki, jak również zawarcie jej w sposób tradycyjny.

Chociaż nowa ustawa ma wejść w życie dopiero z dniem 1 marca 2020 r., postaramy się na przestrzeni najbliższych tygodni zasygnalizować i zaprezentować kilka ciekawych rozwiązań oraz możliwości przewidzianych wspomnianą regulacją.

Stay tuned!

Niekiedy mawia się, że kredyty bywają trwalsze od związków małżeńskich. W przypadku rozwodu lub separacji pojawia się pytanie w jaki sposób uregulować wspólne zobowiązania finansowe, a w szczególności kto (i jak!) powinien spłacać kredyt po rozwodzie.

Przejęcie nieruchomości przez jednego małżonka nie oznacza, że automatycznie tylko on będzie zobowiązany do samodzielnej spłaty zadłużenia wobec banku.
Najczęściej stronami umowy o kredyt są obydwoje małżonkowie, którzy wobec banku odpowiadają solidarnie. Nie będzie skuteczne wobec banku porozumienie co do sposobu spłaty kredytu, zawarte tylko między małżonkami.

Jednym spośród rozwiązań może być przejęcie całego długu przez jednego z byłych partnerów. Wiąże się to jednak z koniecznością uzyskania zgody banku.

Z prawnego punktu widzenia, możliwe jest także przystąpienie do umowy przez członka rodziny lub nowego partnera.

Należy jednak pamiętać, że każde ze wskazanych rozwiązań najczęściej wiąże się z ponownym przeprowadzeniem procedury udzielania kredytu i badaniem zdolności kredytowej.

Według ostatnich doniesień prasowych, Rząd zarzucił pomysł wprowadzenia tzw. „Testu Przedsiębiorcy”, którego celem miało być ograniczenie liczby osób fizycznych rozliczających się według 19% stawki podatku liniowego.
Nowe regulacje mogły być szczególnie istotne dla branży IT i branż kreatywnych, gdzie samozatrudnienie jest chętnie wykorzystywane przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów.
Zespół kancelarii z uwagą przygląda się rozwojowi sytuacji.

Warto jednak wspomnieć, iż niezależnie od wspomnianej wyżej regulacji, osoby samozatrudnione już posiadają (na podstawie przepisów prawa pracy) uprawnienie do wystąpienia do sądu z żądaniem ustalenia istnienia stosunku pracy.
Jak stanowi art. 22 § 12 Kodeksu Pracy, „Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy (…)”.

Oznacza to, że osoba formalnie będąca przedsiębiorcą, może w toku sprawy sądowej doprowadzić do ustalenia, iż w świetle prawa posiadała (albo posiada) status pracownika.

Takie ustalenie może być korzystne – choćby ze względu na możliwość stwierdzenia nadpłat składek na ubezpieczenie społeczne lub uzyskania wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Dnia 4 kwietnia 2019 r. Parlament Europejski przyjął w głosowaniu stanowisko w sprawie zmienionych przepisów dotyczących delegowania kierowców, czasu odpoczynku kierowców i egzekwowania przepisów dotyczących kabotażu.

Proponowane regulacje mają zapobiec praktyce systemowych przewozów kabotażowych. Wprowadzać mają zasadę, że pojazd użyty do przewozu kabotażowego powinien wrócić przynajmniej na 60 godzin do kraju, w którym jest zarejestrowany zanim posłuży do dalszych przewozów kabotażowych.

Część proponowanych zmian dotyczy bezpośrednio kierowców i ich czasu pracy. Kierowcy mieliby wracać do domu w regularnych odstępach czasu (co najmniej co 4 tygodnie).
Obowiązkowy odpoczynek na koniec tygodnia nie powinien odbywać się w kabinie pasażerskiej samochodu ciężarowego.

Zasady delegowania miałyby mieć zastosowanie do kabotażu i transportu transgranicznego, z wyłączeniem przewozów tranzytowych, przewozów dwustronnych i przewozów dwustronnych z jednym dodatkowym załadunkiem lub rozładunkiem w każdym kierunku (lub dwóch w drodze powrotnej).

Należy zauważyć, iż wyniki głosowania w parlamencie Europejskim mogą jednoznacznie wskazywać na przełamanie opozycji.

Zmiany mogą wpłynąć znacząco na organizację pracy u przewoźników polskich, lecz również bułgarskich, rumuńskich i przewoźników z krajów bałtyckich.

Zespół kancelarii będzie z wielką uwagą śledzić prace legislacyjne nad tym „pakietem”.

[Żródło: European Parliment (press room)
http://www.europarl.europa.eu/portal/en]

Z dniem 1 marca 2019 r. weszły w życie zmiany kodeksu spółek handlowych, które są szczególnie istotne dla spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z nową regulacją, w sytuacji, w której na skutek rezygnacji członka zarządu spółki kapitałowej, żaden z mandatów w zarządzie nie byłby obsadzony, członek zarządu składa rezygnację wspólnikom, zwołując uprzednio zgromadzenie wspólników.
Rezygnacja jest skuteczna z dniem następującym po dniu, na który zwołano zgromadzenie wspólników

Przedmiotowa nowelizacja art. 202 § 6 KSH, zakończyła wieloletnie spory w doktrynie i judykaturze.

Przed wejściem w życie omawianych zmian, podobne kwestie rozstrzygano zgodnie z uchwałą siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 2016 r. (sygn. III CZP 89/15).
Jak wskazano w uchwale, członek powinien był złożyć oświadczenie o rezygnacji innemu członkowi zarządu lub prokurentowi.

Problem pojawiał się w sytuacji, w której rezygnujący członek zarządu był jedynym piastunem organu, a spółka nie miała prokurenta.

Przyjmowano wówczas, że rezygnację złożyć należy radzie nadzorczej, a w przypadki jej braku pełnomocnikowi powołanemu uchwałą wspólników. Gdy taki nie został powołany, członek zarządu powinien był zainicjować powołanie takiego pełnomocnika.

Warto dodać, iż członek zarządu spółki kapitałowej może złożyć rezygnację w każdym czasie.