Aktualności

Tajemnica przedsiębiorstwa i zakaz konkurencji w modelu B2B
2024-09-26 09:17

Tajemnica przedsiębiorstwa

Tajemnica przedsiębiorstwa i zakaz konkurencji w modelu B2B.

Dla przedsiębiorców działających w modelu B2B (business-to-business) ochrona informacji mających dla nich gospodarcze znaczenie, stanowi kluczowy element zapewniający przewagę konkurencyjną oraz bezpieczeństwo prowadzonej działalności. Właśnie dlatego coraz więcej firm decyduje się na wprowadzenie środków zabezpieczających, takich jak ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa oraz zakaz konkurencji.W tym artykule wyjaśniamy, czym jest tajemnica przedsiębiorstwa, jakie są różnice między nią a zakazem konkurencji oraz jak w praktyce działa umowa NDA (Non-Disclosure Agreement), czyli umowa o zachowaniu poufności. Artykuł ten będzie szczególnie przydatny dla przedsiębiorców prowadzących działalność B2B, którzy chcą skutecznie chronić swoje informacje handlowe, technologiczne i inne dane istotne dla ich funkcjonowania na rynku.

Co to jest tajemnica przedsiębiorstwa?

Tajemnica przedsiębiorstwa, choć nie została zdefiniowana, to zgodnie z art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji są to wszelkie informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne lub handlowe, które mają wartość gospodarczą i które przedsiębiorca podejmuje kroki w celu ich zachowania w tajemnicy. Oznacza to, że tajemnica przedsiębiorstwa obejmuje dane, które nie są powszechnie dostępne podmiotom działającym w określonej branży oraz mogą przynieść firmie istotne korzyści finansowe lub strategiczne.

Przykładami tajemnicy przedsiębiorstwa mogą być:

  • know-how związany z procesami produkcyjnymi,
  • dane klientów i kontrahentów,
  • strategie marketingowe i sprzedażowe,
  • technologie, patenty i formuły,
  • modele finansowe i kosztorysy,
  • wewnętrzne procedury organizacyjne.

Aby dana informacja mogła być uznana za tajemnicę przedsiębiorstwa, przedsiębiorca powinien podjąć odpowiednie kroki w celu jej ochrony. Należy zadbać o to, aby takie informacje nie były powszechnie dostępne oraz były objęte odpowiednimi środkami zabezpieczającymi, np. przez podpisanie odpowiednich umów o zachowaniu poufności (NDA), instalację systemów bezpieczeństwa IT, ograniczenie dostępu do danych tylko do wybranych pracowników czy stosowanie oznaczeń „tajne” lub „poufne” na dokumentach. Istotne jest również określenie procedury zwrotu nośników, na których utrwalone są informacje podlegające ochronie po rozwiązaniu umowy.

Czym jest zakaz konkurencji?

Zakaz konkurencji to zobowiązanie, które wprowadza ograniczenie dla jednej ze stron umowy – najczęściej pracownika, współpracownika lub kontrahenta – aby nie podejmował działań konkurencyjnych wobec podmiotu, z którym zawarł umowę. Najczęściej, choć oczywiście zdarzają się umowy nakładające takie zobowiązanie na obydwie strony.

Przykładowe działania konkurencyjne mogą obejmować:

  • podjęcie pracy lub współpracy z bezpośrednim konkurentem firmy,
  • założenie działalności konkurencyjnej,
  • świadczenie usług podobnych do tych, które były oferowane w ramach współpracy.

Zakaz konkurencji może obowiązywać nie tylko w trakcie trwania współpracy, ale także przez pewien czas po jej zakończeniu – na przykład przez 6, 12, a nawet 24 miesiące. Czas obowiązywania takiego zakazu musi być wyraźnie określony w umowie. Dodatkowo, w sytuacjach B2B, stosowanie zakazu konkurencji często wiąże się z wynagrodzeniem dla osoby, która jest nim objęta.

Różnice między tajemnicą przedsiębiorstwa a zakazem konkurencji

Choć zarówno tajemnica przedsiębiorstwa, jak i zakaz konkurencji mają na celu ochronę interesów firmy, różnią się one znacząco w kilku kluczowych aspektach:

  • Zakres ochrony: Tajemnica przedsiębiorstwa chroni poufne informacje, które mają wartość gospodarczą dla firmy. Zakaz konkurencji ogranicza możliwość podejmowania działań konkurencyjnych przez osobę objętą zakazem.
  • Czas trwania: Tajemnica przedsiębiorstwa obowiązuje tak długo, jak długo dane informacje pozostają nieujawnione. Dopuszczalne jest więc zawarcie umowy NDA na czas nieokreślony. Zakaz konkurencji ma jasno określony czas obowiązywania, który ustalany jest w umowie.
  • Przedmiot ochrony: Tajemnica przedsiębiorstwa obejmuje ochronę informacji o wartości gospodarczej. Zakaz konkurencji dotyczy działań związanych z podejmowaniem działalności konkurencyjnej przez współpracownika.

Umowa o zachowaniu poufności (NDA) – co to jest?

NDA (Non-Disclosure Agreement) – umowa o zachowaniu poufności – to narzędzie, które formalizuje obowiązek zachowania w tajemnicy określonych informacji. Współpracując z kontrahentami lub pracownikami, warto zabezpieczyć swoje interesy poprzez podpisanie NDA, które precyzyjnie definiuje, jakie informacje są poufne oraz jakie są konsekwencje ich ujawnienia.

Umowa NDA może być:

  • jednostronna – kiedy tylko jedna strona zobowiązuje się do zachowania poufności,
  • dwustronna – gdy obie strony wymieniają się poufnymi informacjami i zobowiązują się do ich nieujawniania.

Elementy, które powinna zawierać umowa NDA, to co najmniej:

  1. Definicja informacji poufnych – jasno określone, jakie dane objęte są ochroną.
  2. Czas obowiązywania umowy – zarówno w trakcie współpracy, jak i po jej zakończeniu.
  3. Zakres zobowiązań – jakie działania są zabronione, np. ujawnianie danych osobom trzecim.
  4. Konsekwencje naruszenia – określenie sankcji, które grożą za złamanie umowy.

Dlaczego warto chronić tajemnicę przedsiębiorstwa i stosować zakaz konkurencji?

Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa oraz zakaz konkurencji są kluczowe w dzisiejszym dynamicznie rozwijającym się świecie biznesu. Oto kilka powodów, dla których warto wprowadzać te mechanizmy:

  • Zabezpieczenie przed utratą przewagi konkurencyjnej – tajemnica przedsiębiorstwa chroni kluczowe informacje, które stanowią o przewadze firmy na rynku.
  • Ochrona przed nieuczciwą konkurencją – zakaz konkurencji uniemożliwia byłym współpracownikom lub kontrahentom działanie na szkodę firmy.
  • Minimalizacja ryzyka finansowego – odpowiednio zabezpieczona firma może uniknąć strat finansowych wynikających z ujawnienia poufnych informacji.

Podsumowanie

Dla przedsiębiorców działających w modelu B2B ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa oraz zakaz konkurencji stanowią kluczowe mechanizmy zabezpieczające. Tajemnica przedsiębiorstwa chroni poufne informacje przed ujawnieniem, natomiast zakaz konkurencji zapobiega podjęciu działalności konkurencyjnej przez współpracowników lub kontrahentów. Dodatkowo, umowa NDA stanowi praktyczne narzędzie, które formalizuje obowiązki związane z zachowaniem poufności.

Kontakt

Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej, skontaktuj się z naszą kancelarią pod numerem telefonu:
+48 690 009 732

napisz do nas e-mail:
info@walawski.com

Możesz również napisać do nas na Facebooku:
Nasz profil na Facebooku

Zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem o zakazie konkurencji pomiędzy przedsiębiorcami.  Link do artykułu znajdziesz tutaj.

Ulga badawczo-rozwojowa dla zwykłego biznesu
2024-09-20 13:20

Ulga badawczo-rozwjowa w konwencjonalnym biznesie

Poszukując drogi do zmniejszenia swoich przelewów do urzędu skarbowego przedsiębiorcy mogą skorzystać z ulg podatkowych. Ulgi podatkowe to sprawdzone sposoby na bezpieczne oszczędzanie pieniędzy na podatkach.

Przy czym widząc ulgę badawczo-rozwojową podatnicy mogą zastanowić się czy to odliczenie jest dla nich czy też tylko dla firm zaangażowanych w poszukiwanie życia na Marsie. Treść przepisów i definicje ustawowe mogą tylko pogłębiać zwątpienie w dostępność ulgi B+R dla zwykłych śmiertelników.

Prawda jest jednak taka, że z ulgi badawczo-rozwojowej skorzystały: piekarnia, firma budowlana, producent obuwia, tłumacz lub firma spawalnicza. Każda z tych firm spełniła warunek prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, tak samo jak startup, który pracuje nad recepturą zeroemisyjnego paliwa. I każdy z tych przedsiębiorców odliczył podwójne, a w niektórych przypadkach nawet potrójne koszty od podstawy opodatkowania. Nasz doradca podatkowy, Rafał Pazdyk skutecznie zastosował ulgę badawczo-rozwojową w wielu przedsiębiorstwach.

Po przeczytaniu tego artykułu może nadejść oświecenie i myśl: „zaraz zaraz, przecież ja jestem badawczo-rozwojowy od wielu lat”. I najlepsze jest to, że w takiej sytuacji, możecie odzyskać zapłacony podatek, ponieważ ulgę badawczo-rozwojową można rozliczać nawet do 5 lat wstecz w ramach korekty deklaracji podatkowych.

Na czym polega ulga badawczo-rozwojowa?

Podatnicy, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową mogą odliczyć od podstawy opodatkowania dodatkowe koszty kwalifikowane poniesione na tę działalność. Koszty kwalifikowane to szczególna kategoria kosztów uzyskania przychodu, czyli wydatków już raz odliczonych od dochodów. Tym samym dochodzi do kolejnego odliczenia tych samych kosztów.

Działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Warto rozbić powyższą definicję na drobniejsze elementy, które łatwiej przegryźć.

Twórczość:

Twórczość wiąże się z powstaniem czegoś nowego. Działalność twórcza w ramach działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z Objaśnieniami MF ws. ulgi IP Box, przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji/narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Krótko mówiąc, trzeba coś wykombinować.

W objaśnieniach MF stwierdził, że twórczość mierzona jest w skali przedsiębiorstwa podatnika. To właśnie dlatego ulga badawczo-rozwojowa może być wdrożona w konwencjonalnym biznesie. Nie chodzi o innowacje na skalę światową, krajową czy nawet powiatową. Twórczość prac odnosi się do dotychczasowych doświadczeń firmy. Oznacza to, że stworzenie czegoś, co funkcjonuje już na rynku, ale nie w ofercie naszej firmy jest twórcze. Tak samo jak udoskonalenie procesów wewnętrznych, które pozwoli firmie nadążać za konkurencyjnym rynkiem lub ograniczyć koszty albo nakłady pracy może być traktowane jako twórcze.

Systematyczność

Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według „pewnego systemu”, a spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.

Badania naukowe lub prace rozwojowe

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Badania naukowe nakierowane są na zwiększanie zasobów wiedzy i zwykle dotyczą pracy naukowej, realizowanej przez podmioty ze świata nauki. Dlatego też nie będę rozwijał tych definicji.

Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W praktyce gospodarczej projekty B+R będą oparte o prace rozwojowe. Na podstawie definicji możemy wywnioskować, że chodzi w niej o praktyczne wykorzystanie swojej wiedzy lub doświadczeń do prac nad poszerzaniem lub udoskonalaniem swojej oferty. Ulepszanie swojego portfolio nie może odnosić się do rutynowych i okresowych zmian (np. naprawy błędów). Najlepiej, gdy ulepszenia zapewniają nowe funkcjonalności produktu lub usługi.

Co więcej, prace rozwojowe mogą być nakierowane na procesy wewnątrz firmy. Opracowanie lepszego systemu składania albo kompletacji zamówień, ograniczenie kosztów lub czasochłonności pracy czy automatyzacja pewnych działań również mogą kwalifikować się jako prace rozwojowe.

Koszty kwalifikowane

Katalog kosztów kwalifikowanych jest ściśle określony w ustawach. Są to związane z działalnością badawczo-rozwojową:

  1. koszty pracownicze (pracownicy, zleceniobiorcy i wykonawcy dzieł) wraz ze składkami ZUS i wszystkimi innymi składnikami pensji, które stanowią przychód pracownika, zleceniodawcy lub wykonawcy dzieła.
  2. nabycie materiałów i surowców, specjalistycznego sprzętu, które nie są środkami trwałymi;
  3. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
  4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem;
  5. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem;
  6. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na czynności wymienione w ustawach PIT i CIT,
  7. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot będący jednostką naukową, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

W rządowych planach na 2025 r. przewidziano rozszerzenie katalogu kosztów kwalifikowanych o specjalistyczny transport. Ponadto podatnicy będą mogli nabywać usługi określone w pkt 7 od podmiotów innych niż jednostki naukowe. W praktyce oznacza to możliwość rozliczania usług B2B w ramach ulgi B+R.

Wysokość odliczeń

Podstawową stawką dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych jest 100%. Tym samym koszt kwalifikowany jest w całości, drugi raz odliczony od dochodu. Prawdziwą premią są jednak koszty pracownicze, ponieważ te wydatki można odliczyć w wysokości 200% – mamy zatem do czynienia z trzykrotnym odliczeniem.

Warto dodać, że podatnicy, którzy mają status centrum badawczo-rozwojowego (CBR) mają szersze możliwości odliczeń. Tacy przedsiębiorcy odliczą 200% niemal wszystkich kosztów – wyłączone są koszty związane z uzyskaniem i utrzymaniem praw własności przemysłowej (pkt. 6 w powyższym zestawieniu). Jednocześnie, jeżeli CBR jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorcą wszystkie koszty można odliczyć w wysokości 200%. Co więcej, podatnicy ze statusem CBR mogą rozliczać odpisy amortyzacyjne od budowli i budynków jako koszty kwalifikowane.

Koszty kwalifikowane mogą być odliczane w całości, jeżeli cały wydatek został poniesiony na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie w przypadku, gdy dany wydatek dotyczy projektów B+R oraz zwykłej działalności, to nie ma przeszkód aby rozliczyć go proporcjonalnie. Na przykład dany pracownik może poświęcać 50% czasu na innowacyjne projekty, a drugie 50% czasu pracy na bieżącą działalność. W takiej sytuacji tylko 50% jego wypłaty będzie kosztem kwalifikowanym. Podobnie wyglądają rozliczenia innych kosztów, które dotyczą zarówno obydwu rodzajów działalności.

Dokumentowanie ulgi badawczo-rozwojowej

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, są obowiązani w ewidencji rachunkowej, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. Tak wydzielone koszty są podstawą do obliczenia wysokości ulgi badawczo-rozwojowej. Ustawy milczą w temacie tego jak takie wyodrębnienie powinno wyglądać, zatem podatnicy mają tu pewną dowolność. Swoją ewidencję kosztów kwalifikowanych mogą sporządzić w arkuszu excela lub innych dokumentach.

Ewidencja nie musi być prowadzona na bieżąco, ani też w okresach miesięcznych. Ulgę rozlicza się rocznie, wystarczy zatem aby podatnik wskazał koszty poniesione w ramach całego roku.

Szczególne istotne dla skorzystania z ulgi jest dokumentowanie kosztów pracowniczych. Chodzi o to, aby podatnik mógł wykazać, że ewidencjonuje czas pracy poświęcony przez danego podwładnego na działania z zakresu B+R oraz inne czynności.

Z naszej praktyki wiemy, że najlepiej gdy ewidencja stanowi kompleksową informację o projektach B+R, gdzie wskazuje się zaangażowane zasoby techniczne i ludzkie, cel i przebieg projektu.

Rozliczanie ulgi badawczo-rozwojowej

Ulgę badawczo-rozwojową rozlicza się w zeznaniu rocznym na podstawie sporządzonej ewidencji kosztów oraz specjalnego formularza PIT/BR lub CIT/BR.

W załączniku CIT/BR lub PIT/BR należy wskazać koszty kwalifikowane z podziałem na poniższe kategorie:

  1. wynagrodzenia pracowników;
  2. wynagrodzenia poniesione z tytułu umów cywilnoprawnych;
  3. nabycie materiałów i surowców;
  4. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego;
  5. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne;
  6. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej;
  7. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej;
  8. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego;
  9. odpisy amortyzacyjne.

Kwota odliczenia w danym roku nie może przekroczyć kwoty dochodu. Na szczęście nierozliczona kwota ulgi nie przepada – można ją rozliczać przez kolejne 6 lat.

Dodatkowo, podatnicy rozpoczynający działalność mogą otrzymać zwrot gotówkowy nieodliczonej kwoty ulgi (chyba, że podatnik powstał w wyniku działań restrukturyzacyjnych). Takie samo prawo przysługuje w drugim roku działalności, jeżeli podatnik jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorcą. To znaczy, że na koniec roku możemy otrzymać przelew od urzędu skarbowego z kwotą naszej oszczędności podatkowej (nieodliczone koszty kwalifikowane x stawka podatkowa).

Wreszcie, w przypadku rozliczania ulgi z poprzednich lat, podatnik otrzyma po prostu zwrot nadpłaconego podatku.

Uzupełnieniem ulgi badawczo-rozwojowej jest ulga na innowacyjnych pracowników, która polega na tym, że nieodliczoną kwotę ulgi można rozliczać poprzez pomniejszanie zaliczek na PIT od swoich podwładnych zaangażowanych w prace B+R w co najmniej 50% czasu pracy.

Czy ulga badawczo-rozwojowa to zaproszenie urzędu do kontroli?

Może wydawać się, że wysłanie PIT/BR lub CIT/BR wraz z rozliczeniem rocznym to kuszenie urzędu skarbowego do sprawdzenia naszej firmy. Tutaj należy wyjaśnić, że weryfikowanie możliwości korzystania z ulg podatkowych odbywa się zazwyczaj w ramach czynności sprawdzających. Jest to procedura, która z reguły polega na konieczności przesłania do skarbówki dokumentacji, która stanowi podstawę do skorzystania z ulgi podatkowej. Jeżeli wdrożenie ulgi przebiega w odpowiedni sposób nie ma podstaw, aby organy zakwestionowały nasze rozliczenia.

Najlepszą formą zabezpieczenia się przed agresją organu jest pozyskanie interpretacji indywidualnej. Jest to dokument wydawany przez Krajową Informację Skarbową, w której podatnik może zapytać czy dobrze rozumie stosowanie prawa w jego sytuacji. W ramach ulgi badawczo-rozwojowej chodzi o potwierdzenie prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej oraz właściwe rozpoznanie kosztów. Interpretacja indywidualna chroni podatnika w ten sposób, że jeżeli zastosujemy się do jej treści to zmiana prawa lub interpretacji prawa nie będzie szkodzić podatnikowi. Innymi słowy, potwierdzenie prowadzenia działalności B+R przez KIS uniemożliwi odebranie korzyści ze stosowania ulgi B+R w przypadku przegranego sporu z organem podatkowym.

Wreszcie, stosowanie ulg podatkowych nie jest uznawane za schematy podatkowe i działania wymierzone w unikanie opodatkowania. Szef KAS stwierdził kiedyś, że pomimo, że podatnik korzystający z ulgi B+R odnosi korzyść podatkową i jest to jego główny cel działania to taki przedsiębiorca nie działa w sposób sztuczny, mając na celu oszustwo podatkowe. Skorzystanie z ulg jest rozsądnym sposobem działania, uzasadnionym ekonomicznie, który może przedsięwziąć przedsiębiorca działający zgodnie z prawem.

Podsumowanie

Jeżeli okazuje się, że Twoja firma jest bardziej innowacyjna niż myślałeś jesteś uprawniony do zwrotu podatku z dawnych lat oraz sporych odliczeń w przyszłości. Od piekarni po firmy budowlane, wiele przedsiębiorstw kwalifikuje się do znacznych oszczędności podatkowych.

Ulgi podatkowe gwarantują świetne rezultaty w oszczędzaniu pieniędzy na podatkach. Zwłaszcza w dolegliwych dla przedsiębiorców kosztach pracowniczych.

Dodatkowo rozpoznanie przejawów działalności badawczo-rozwojowej w swojej firmie może stanowić podstawę do poszukiwania dofinansowań na tego rodzaju działalność. Co więcej, w ustawach o podatkach dochodowych są jeszcze trzy inne ulgi związane z działalnością badawczo-rozwojową:

  • ulga na prototyp
  • ulga na innowacyjnych pracowników
  • ulga IP Box

Na końcu nie można pominąć bezpiecznego charakteru stosowania ulg podatkowych. Skoro nawet skarbówka uważa, że ulgę badawczo-rozwojową stosuje rozsądnie działający przedsiębiorca, kierujący się prawem to nie można znaleźć lepszej zachęty.

Rafał Pazdyk, nasz doradca podatkowy pomoże Ci ustalić, czy Twoja firma kwalifikuje się do ulgi badawczo-rozwojowej oraz przeprowadzi Cię przez cały proces wdrożenia ulgi. Jeżeli chcesz sprawdzić czy możesz liczyć na oszczędności podatkowe, zapraszamy do kontaktu.

Estoński CIT a nieruchomości mieszkalne
2024-09-18 16:36

Estoński CIT a amortyzacja nieruchomości mieszkalnych

Ryczałt od dochodów spółek, czyli estoński CIT staje się coraz bardziej popularny. Wynika to po części z korzystnych stawek podatkowych, ale też z kilku udogodnień, które mogą stosować tylko spółki opodatkowane ryczałtem. Dotyczy to również nieruchomości, czym zajmę się dzisiaj.

Co to jest estoński CIT?

Ryczałt od dochodów spółek to specjalny model opodatkowania dla osób prawnych, który polega na tym, że spółka płaci podatek dopiero w momencie dysponowania swoimi zyskami, a nie cyklicznie jak w tradycyjnym CIT. Krótko mówiąc, podatek występuje w momencie gdy zysk wypracowany przez spółkę trafia do wspólnika. Ustawa o CIT przewiduje wiele sytuacji, które uznaje za dystrybucję zysku, a szczególnie interesujące są ukryte zyski, które warto rozpisać w odrębnym artykule.

Ponadto spółki objęte reżimem estońskim prowadzą jedynie rachunkowość finansową, bez podatkowej. Wszelkie zdarzenia na gruncie CIT ustala się na podstawie przepisów o rachunkowości. I właśnie ten aspekt ryczałtu od dochodów spółek wpływa na korzystne rezultaty podatkowe w zakresie nieruchomości. Chodzi o możliwość amortyzacji lokali mieszkalnych.

Amortyzacja lokali mieszkalnych

Amortyzacja to rozłożona w czasie utrata wartości przez środki trwałe, która znajduje wyraz w comiesięcznych odpisach amortyzacyjnych, będących kosztami działalności.

Nowelizacja przepisów ustaw o podatkach dochodowych z 2021 r. (tzw. Polski Ład) zamknął możliwość amortyzacji lokali mieszkalnych. Na podstawie art. 16c pkt 2a ustawy o CIT od 1 stycznia 2023 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zużycia:

  • budynków mieszkalnych,
  • lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość,
  • spółdzielczych własnościowych praw do lokalu mieszkalnego oraz
  • prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.

Zatem podatnicy CIT (ale też PIT) nie mogą już pomniejszać swoich przychodów o comiesięczną amortyzację mieszkań. Nieruchomości o charakterze mieszkalnych w dalszym ciągu stanowią środki trwałe, niemniej jednak odpisy amortyzacyjne nie są brane pod uwagę przy kalkulacji dochodu jako koszty.

Estoński CIT jako remedium

Jednakże na gruncie rachunkowym odpisy amortyzacyjne od nieruchomości mieszkalnych w dalszym ciągu pomniejszają wynik finansowy. W ustawie o rachunkowości nie wprowadzono analogicznych zamian w zakresie amortyzacji środków trwałych, jak w ustawie o CIT. A spółki opodatkowane estońskim CIT ustalają podstawę opodatkowania zgodnie z przepisami o rachunkowości, a nie przepisami podatkowymi, nie są zatem adresatami nowo dodanego artykułu 16c pkt 2 ustawy o CIT.

Powyższe rozumowanie potwierdza interpretacja DKIS z dnia 12 kwietnia 2023 r.  0111-KDIB1-3.4010.123.2023.1.ZK.

Podsumowanie

Podsumowując, estoński CIT to znakomity instrument do wykorzystania przy działalności związanej z rynkiem nieruchomości mieszkaniowych. Z takiej możliwości skorzystać mogą na przykład spółki deweloperskie w fazie zakończenia swoich inwestycji.

Jeżeli jesteś zainteresowany wdrożeniem estońskiego CIT w swojej firmie lub już rozliczasz się w modelu ryczałtu od dochodu spółek i masz pytania, zapraszamy do kontaktu. Nasz doradca podatkowy, Rafał Pazdyk chętnie odpowie na Wasze pytania.